Poznaj biografię naszego patrona
Urodził się we Lwowie, mieszkał w Bytomiu, działał na Śląsku. Sportowiec, społecznik, patriota. Wielokrotny mistrz polski w sportach motocyklowych, brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Polski na żużlu, Starszy Cechu Rzemiosł Różnych, członek zarządu katowickiej Izby Rzemieślniczej, Kawaler Orderu Odrodzenia Polski. Człowiek o złotym sercu, niespożytej energii i wąsach a’la Rumcajs. Jan Paluch - od niego zaczęła się nasza historia.
Za wybitne zasługi dla rozwoju Sportu Górniczego Jan Paluch zostaje odznaczony srebrną odznaką honorową “Górnika” Stalinogród (Katowice). Protoplasty Górniczego Klubu Sportowego Katowice.
https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B3rnik_Katowice
W wieku 25 lat Jan Paluch otrzymuje odznaczenie „Mistrz Sportu”.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Odznaka_%E2%80%9EMistrz_Sportu%E2%80%9D
W latach 1949 - 1966 Jan Paluch zdobywa łącznie
- 6 złotych medali w Mistrzostwach Polski w rajdach i wyścigach motocyklowych,
- 4 złote medale motocyklowych “Sześciodniówek) (Czechosłowacja, RFN, Wielka Brytania),
- Pięciokrotne motocrossowe mistrzostwo okręgu,
- Na zakończenie swojej kariery Jan Paluch zostaje odznaczony za zasługi dla Klubu Sportowego Polonia Bytom.
Jednocześnie z karierą sportową Jan Paluch rozpoczyna prowadzenie własnego warsztatu samochodowego w Bytomiu. W swoim warsztacie pracuje zwykle całe dnie od 6 rano do 11 wieczorem. Ze względu na brak części naprawiając zwykle samochody krajowe, a okazjonalnie “wartburgi” i “trabanty”.
- Wieloletni przewodniczący Rady Spółdzielczej w Bytomiu,
- Przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Branżowej przy Izbie Rzemieślniczej w Katowicach,
- Członek Krajowej Rady Rzemieślniczej w Warszawie,
- Członek zarządu Śląskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości,
- Radny miasta Bytom.
Ulubionym zajęciem małego Jasia jest nauka jazdy na motocyklu po podwórzu. Jest tylko jeden szczegół - chłopiec nie sięga jeszcze nogami ziemi. Gdy rodzice zapomną o małym motocykliście, chłopiec jeździ w koło aż zabraknie benzyny.
“ Jan Paluch urodził się chyba pod jakąś “motoryzacyjną” gwiazdą i już jako 8-letni
chłopiec jeszcze we Lwowie, w warsztacie swojego ojca Romana, zaraził się
samochodowym bakcylem, który pokierował jego dalszymi losami.“- Lesław Kauczyński
Roman Paluch, skrzykuje kilku sąsiadów. Na podwórzu domu budują schron, w którym chowają się przed nalotami.
Pewnego razu za domem Paluchów, na ulicy Tkackiej, spada bomba. Na szczęście okazuje się niewypałem. Wszyscy wychodzą ze zdarzenia bez szwanku.
Motocykl BMW R 75 należał do najsłynniejszych motocykli produkowanych przez fabrykę w Monachium. Pierwsze seryjne egzemplarze zeszły z taśmy produkcyjnej w 1941 r. R 75 był stosowany przez wszystkie rodzaje wojsk armii niemieckiej, na wszystkich frontach II wojny światowej. Wykorzystywano go m.in. do zadań rozpoznawczych, łącznikowych, transportowych czy układania kabli telefonicznych.
Z uwagi na swoją niepełnoletność, aby wystartować w pierwszym rajdzie Jan Paluch musi “załatwić” sobie lewe prawo jazdy. W następnych latach i przez całą swoją karierę będzie się legitymował dokumentem przedłużanym na podstawie tego pierwszego!
Legitymacja FIM (Fédération Internationale de Motocyclisme) Jana Palucha uprawniająca do startów w międzynarodowych zawodach motocyklowych.
Prawo jazdy Jana Palucha z lat osiemdziesiątych.
"Ostatni etap” to na wpół dokumentalna opowieść o martyrologii kobiet w nazistowskim obozie Auschwitz-Birkenau i bohaterstwie więźniów z izby chorych, tworzących zalążki ruchu oporu. Film wyreżyserowany przez Wandę Jakubowską został oparty na wspomnieniach jej oraz innej więźniarki - Gerdy Schneider. Film kręcono na terenie obozu a w roli więźniarek, więźniów i SS-manów wcielili się nie tylko profesjonalni artyści ale również ludność miasta Oświęcimia i okolic - w tym Jan Paluch.
Jerzy Jankowski - sportowiec, konstruktor. W 1947 roku reprezentował Polskę w międzynarodowej „Sześciodniówce”, w której zdobył złoty medal. W latach 1950-53 zdobył 10 tytułów mistrza i wicemistrza Polski w kilku klasach w rajdach terenowych i wyścigach motocyklowych. W późniejszych latach był również kilkukrotnym mistrzem Polski w wyścigach samochodowych.
http://www.swiatmotocykli.pl/Motocykle/1,124078,15643491,Elita_motocyklistow_polskich__Jerzy_Jankowski.html
Zgrupowanie kadry narodowej w Bytomiu. Alfred Smoczyk na pierwszym planie. Jan Paluch w czapce za nim. Maj 1950
Alfred Smoczyk (ur. 11 października 1928 w Kościanie, zm. 26 września 1950) – polski żużlowiec, zawodnik LKM Unia Leszno oraz CWKS Warszawa, brat Zdzisława Smoczyka.
Indywidualny mistrz Polski na żużlu (Leszno, 1949). Zginął tragicznie w wypadku motocyklowym w lesie Kąkolewskim (trasa Gostyń-Leszno). W finale indywidualnych mistrzostw Polski w 1950 roku zwyciężył Józef Olejniczak, a Alfredowi Smoczykowi przyznany został honorowy tytuł mistrzowski.
Prezydent Polski Bolesław Bierut odznaczył pośmiertnie Alfreda Smoczyka Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi położone
w dziedzinie rozwoju i propagandy sportu żużlowego. Otrzymał także tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu.
Od 1951 r. w Lesznie odbywa się turniej żużlowy – Memoriał Alfreda Smoczyka. Od 1953 rozgrywany jest na stadionie nazwanym imieniem żużlowca. Ponadto w alejce prowadzącej na stadion żużlowy w Lesznie znajduje się pomnik Alfreda Smoczyka, a w 66-tą rocznicę śmierci tj. 26-09-2016 nieopodal miejsca śmiertelnego wypadku odsłonięta została tablica upamiętniająca jego osobę.
Przez dziewięć lat w kombinezonie Alfreda Smoczyka, jako kadrowicz, jeździł Eugeniusz Wróżyński z „Tramwajarza” – Łódź
Włodzimierz Szarle, pseudonim “Atos”.
Powstaniec Warszawski, żołnierz grupy “Kampinos”. Pomimo swojej solidnej wagi 130 kg osiągał sukcesy w rajdach motocyklowych w Polsce i zagranicą. Przy swoim przyjacielu Jan Paluch wyglądał jak miniaturka…
Ta dwójka nie rozstawała się ze sobą podczas rajdów i wzajemnie się wspierała, osiągając niezwykłe wyniki sportowe.
Wynik Jana Palucha: złoty medal
Numer startowy: 171
Maszyna: Jawa 250
Drużynowo
Zespół: PZM I
International Six Days Enduro (ISDE) to nie tylko najstarsza z rozgrywanych współcześnie imprez motocyklowych ale również jedna z najtrudniejszych. Sześć męczących i zabójczo długich dni, wymaga doskonałego przygotowania kondycyjnego zawodników i technicznego maszyn. Sześciodniówkę często nazywa się Olimpiadą Motocyklową. Pierwsze zawody tego typu zostały rozegrane w 1913 roku w Carlisle w Anglii. Ówczesny regulamin mówił, że zawody te są "próbą niezawodności motocykla i zręczności zawodnika". Do dziś nic się nie zmieniło.
W 1923 na prośbę Królewskiej Holenderskiej Federacji Motocyklowej rozpoczęto przyznawanie nagrody zwanej Srebrną Wazą (Silver Vase). W przeciwieństwie do World Trophy, gdzie zespoły musiały rywalizować na motocyklach wyprodukowanych w kraju, z którego pochodzili zawodnicy, w tej klasyfikacji takiego wymogu nie było.
Do 1973 roku zawody rozgrywane były zawsze w Europie. W 1973 r. odbyła się pierwsza edycja za wielką wodą, w Stanach Zjednoczonych. Od tego czasu zawody gościły dwa razy w Australii (1992 i 1998), po raz kolejny w USA (1994), Brazylii (2003), Nowej Zelandii w 2006 i Chile w 2007 roku.
Największy sukces w historii polskiego sportu motocyklowego to zdobycie przez Polski Zespół Narodowy Trofeum Światowego i tytułu Drużynowego Mistrza Świata Enduro w 1993 roku w holenderskim Assen.
Zawodnicy kończący Sześciodniówkę otrzymują indywidualne medale Międzynarodowej Federacji Motocyklowej z grawerowaną na nich dewizą FIM: "Pro virtute et scientia" czyli "Za męstwo i wiedzę.
Wynik Jana Palucha: Złoty Medal
Numer startowy: 202
Maszyna: Jawa 248
Drużynowo
Zespół: Polska
II miejsce w wyścigu o Srebrną Wazę w drużynie z: Włodzimierz Markowski i Roman Żurawiecki
Roman Żurawiecki
Jeden z najlepszych polskich motocyklistów rajdowych i motocrossowych lat 50. Reprezentant Polski. Zdobywca pięciu złotych medali międzynarodowych Sześciodniówek. Wielokrotny Mistrz Polski. Długoletni przyjaciel Jana Palucha i ojciec chrzestny jego córki (Jan Paluch był z kolei chrzestnym jego syna).
“Jan Paluch Był znakomitym reprezentantem coraz rzadszego dziś gatunku ludzi określanych mianem „społeczników”.”
- Bogdan Stanisław Kasprowicz, artysta, prawnik, siostrzeniec pułkownika Zygmunta Szendzielarza ps. "Łupaszko" legendy Narodowych Sił Zbrojnych, przyjaciel Jana Palucha
Otrzymane odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Jana Kilińskiego - najwyższe odznaczenie rzemieślnicze
- Złota Odznaka Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego
- Medal za zasługi dla miasta Bytomia
- Odznaka Zasłużonego Działacza Ruchu Spółdzielczego
- Złoty Medal za osiągnięcia w rozwoju usług dla ludności
“Jan Paluch był moim sąsiadem w dziecinnym domu rodziców przy ul. 28 stycznia (obecnie Orląt Lwowskich) i przyznam, że nie mogłem uwierzyć, iż ten otyły, siwo-łysawy pan o rumianej okrągłej twarzy i wąsiskach a la Rumcajs jeździł kiedyś na motorze w „beczce śmierci".”
- Marcin Hołaś, "Alfabet Bytomski"
KRZYŻ ODRODZENIA
to drugie pod względem starszeństwa polskie państwowe odznaczenie cywilne (po Orderze Orła Białego), nadawane za wybitne osiągnięcia na polu oświaty, nauki, sportu, kultury, sztuki, gospodarki, obronności kraju, działalności społecznej, służby państwowej oraz rozwijania dobrych stosunków z innymi krajami. Ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej ustawą z dnia 4 lutego 1921 jako najwyższe odznaczenie państwowe po Orderze Orła Białego.